Ο Όντιν είναι ένας από τους πιο σύνθετους και αινιγματικούς χαρακτήρες της σκανδιναβικής μυθολογίας. Είναι ο κυβερνήτης της φυλής των θεοτήτων Aesir, ωστόσο συχνά αποτολμούν να απομακρυνθούν από το βασίλειό τους, το Asgard, σε μεγάλες, μοναχικές περιπλανήσεις σε όλο τον κόσμο για καθαρά ιδιοτελείς αναζητήσεις. Είναι ένας αμείλικτος αναζητητής και δότης σοφίας, αλλά δεν σέβεται καθόλου τις κοινοτικές αξίες​​ όπως η δικαιοσύνη, η δικαιοσύνη ή ο σεβασμός του νόμου και της σύμβασης. Είναι ο θεϊκός προστάτης των ηγεμόνων, αλλά και των παρανόμων. Είναι θεός του πολέμου, αλλά και θεός της ποίησης, και έχει εξέχουσες «θηλυκές» ιδιότητες που θα έφερναν ανείπωτη ντροπή σε οποιονδήποτε ιστορικό πολεμιστή Βίκινγκ. Λατρεύεται από εκείνους που αναζητούν κύρος, τιμή και ευγένεια, ωστόσο συχνά τον καταριούνται επειδή είναι άστατος απατεώνας. Ο Όντιν ενσαρκώνει και μεταδίδει είναι ο ενοποιητικός παράγοντας πίσω από τους μυριάδες τομείς της ζωής με τους οποίους συνδέεται ιδιαίτερα: πόλεμος, κυριαρχία, σοφία, μαγεία, σαμανισμός, ποίηση και νεκροί. Διατηρεί ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με τους μπερδεμένους και άλλους «πολεμιστές - σαμάνοι «των οποίων οι τεχνικές μάχης και οι σχετικές πνευματικές πρακτικές επικεντρώνονται στην επίτευξη μιας κατάστασης εκστατικής ενοποίησης με ορισμένα άγρια ζώα τοτέμ, συνήθως λύκους ή αρκούδες, και, κατ' επέκταση, με τον ίδιο τον Όντιν, τον κύριο τέτοιων θηρίων. Ο Όντιν είναι συχνά ο αγαπημένος θεός και αρωγός των παρανόμων, εκείνων που είχαν εκδιωχθεί από την κοινωνία για κάποιο ιδιαίτερα αποτρόπαιο έγκλημα. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της εμφάνισής του είναι το μοναδικό, διαπεραστικό του μάτι. Η άλλη κόγχη του είναι άδεια το μάτι που κρατούσε κάποτε θυσιάστηκε για τη σοφία. Ο Οντίν προεδρεύει στη Βαλχάλα, την πιο διάσημη από τις κατοικίες των νεκρών. Μετά από κάθε μάχη, αυτός και τα πνεύματα βοηθείας του, οι βαλκυρίες χτενίζουν το πεδίο και επιλέγουν τους μισούς από τους σκοτωμένους πολεμιστές για να τους μεταφέρουν πίσω στη Βαλχάλα.

Ο Thor, ο μελαχρινός θεός της βροντής, είναι το αρχέτυπο ενός πιστού και έντιμου πολεμιστή, το ιδανικό προς το οποίο φιλοδοξούσε ο μέσος άνθρωπος πολεμιστής. Είναι ο ακούραστος υπερασπιστής των θεών Aesir και του φρουρίου τους Asgard, Κανείς δεν είναι πιο κατάλληλος για αυτό το έργο από τον Thor . Το θάρρος και η αίσθηση του καθήκοντός του είναι ακλόνητα και η σωματική του δύναμη είναι ουσιαστικά απαράμιλλη. Κατέχει ακόμη και μια ανώνυμη ζώνη δύναμης που κάνει τη δύναμή του διπλά τρομερή όταν φοράει τη ζώνη. Η διάσημη πλέον κατοχή του, όμως, είναι και το σφυρί του Mjöllnir. Μόνο σπάνια πηγαίνει πουθενά χωρίς αυτό. Για τους ειδωλολάτρες Σκανδιναβούς, όπως η βροντή ήταν η ενσάρκωση του Θορ, ο κεραυνός ήταν η ενσάρκωση του σφυριού του να σκοτώνει γίγαντες καθώς περνούσε στον ουρανό με το άρμα του που έσερνε κατσίκες. Οι δραστηριότητές του στο θεϊκό επίπεδο αντικατοπτρίστηκαν από τις δραστηριότητές του στο ανθρώπινο επίπεδο (Μίντγκαρντ), όπου τον έκαναν έκκληση όσοι χρειάζονται προστασία, άνεση και την ευλογία και τον αγιασμό τόπων, πραγμάτων και γεγονότων. Ο Θορ θεωρούνταν επίσης θεός της γεωργίας, της γονιμότητας και της αγιασμού. Σχετικά με το πρώτο, αυτή η πτυχή ήταν πιθανώς μια επέκταση του ρόλου του Thor ως θεού του ουρανού που ήταν επίσης υπεύθυνος για τη βροχή.

Ο Βίνταρ είναι θεός που σχετίζεται με την εκδίκηση και είναι γιος του Όντιν. Ο Βίνταρ ονομάζεται ο σιωπηλός θεός που φοράει ένα χοντρό παπούτσι, είναι σχεδόν ίσος σε δύναμη με τον Θορ και μπορεί πάντα να υπολογίζεται ότι βοηθά τους Αέσιρ στους αγώνες τους. Αρκετά απίστευτα, συγκαταλέγεται επίσης στους πολύ λίγους σημαντικούς σκανδιναβικούς θεούς που θα επιζήσει της τελικής σύγκρουσης.

Η θεότητα του πολέμου και της ηρωικής δόξας, ο Tyr θεωρούνταν ο πιο γενναίος από τους σκανδιναβικούς θεούς. Και παρά τη συσχέτισή του με τους πολέμους - πιο συγκεκριμένα τις διατυπώσεις της σύγκρουσης, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών, η προέλευσή του είναι μάλλον αινιγματική, με τη θεότητα να είναι πιθανώς μια από τις παλαιότερες και πλέον σημαντική του αρχαίου πάνθεου, μέχρι που τον αντικατέστησε ο Όντιν.

Η Ιντούν είναι η σύζυγος του ποιητή της αυλής του Άσγκαρντ και υπουργού του Θεού Μπράγκι. Θεωρήθηκε η σκανδιναβική θεά της αιώνιας νεότητας. Αυτή η πτυχή αντιπροσωπευόταν από τα εντυπωσιακά πληθωρικά μακριά χρυσά μαλλιά της. Πέρα από τα προσωπικά της χαρακτηριστικά, η λανθάνουσα δύναμη που κατείχε ήταν αναμφισβήτητα πιο ενδιαφέρουσα για τους λάτρεις του μύθου.

Ο Loki είναι ο γιος του Farbauti και του Laufey, ο οποίος πιθανώς ζει στο Jotunheim, ο πατέρας του είναι Jötunn και η μητέρα του είναι Asynja, δεν γνωρίζουμε πολλά άλλα γι 'αυτούς, εκτός από τη σημασία των ονομάτων τους, Farbauti μπορεί να μεταφραστεί σε, επικίνδυνο / Η σκληρή επιθετικός και η Laufey είναι περισσότερο γνωστή με το παρατσούκλι της At που σημαίνει βελόνα. Ο Λόκι έχει επίσης τρία φρικτά παιδιά, τον Jörmungandr, τον λύκο Fenrir και την Hel, τη βασίλισσα του κάτω κόσμου. Η γυναίκα Jötunn, Angrboda είναι η μητέρα και των τριών. Ο Λόκι δεν είναι κακός, ούτε καλός, έζησε στο Άσγκαρντ παρόλο που είναι από το Jotunheim (τη χώρα των γιγάντων). Του αρέσει να δημιουργεί προβλήματα σε οποιονδήποτε και σε όλους ειδικά, για τους Θεούς και τις Θεές. Ο Λόκι ως μια παράξενη σαγηνευτική τρομακτική φιγούρα, που είναι αναξιόπιστη, κυκλοθυμική, πειρακτική, πονηρός απατεώνας, αλλά και έξυπνος και πονηρός. Έχει κατακτήσει την τέχνη των ψευδαισθήσεων, κάποιου είδους μαγείας, που του δίνει την ικανότητα να μετατοπίζεται σε οτιδήποτε, και ναι, εννοώ σε όποιο ζωντανό πλάσμα θέλει. Ωστόσο, παρά τον περίπλοκο χαρακτήρα και την αφήγηση του Loki, προμηνύεται ότι είναι υπεύθυνος για τους θανάτους πολλών σκανδιναβικών θεών κατά τη διάρκεια του Ragnarok.

Πέρα από την εξαιρετική του ικανότητα να βλέπει και να ακούει, ο Χάιμνταλ, που αρμόζει στην ιδιότητά του ως φύλακας του Άσγκαρντ, είχε επίσης τη δύναμη της πρόγνωσης. Κατά μία έννοια, ο θεός φύλακας έψαχνε για εισβολείς όχι μόνο στο φυσικό επίπεδο αλλά και στο επίπεδο του χρόνου, παραπέμποντας έτσι στην αποδεκτή μοίρα του κατά τη διάρκεια της ακαμψίας του Ragnarök. 

Οι θεοί του αρχαίου κόσμου συχνά δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί, αλλά, όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους, είναι λανθασμένοι και μερικές φορές μπορούν να κάνουν κακά πράγματα. Ο Νορβηγός θεός Freyr δεν είναι διαφορετικός, αλλά αν γινόταν ποτέ διαγωνισμός για την πιο αγαπημένη θεότητα, ο Freyr θα είχε πολλές πιθανότητες να φύγει με το βραβείο.

Ο Freyr συνήθως απεικονίζεται ως ένας αρρενωπός, μυώδης άνδρας με μακριά μαλλιά που ρέουν. Συχνά, κουβαλάει ένα σπαθί και σχεδόν πάντα τον συνοδεύει ο γιγαντιαίος χρυσαφένιος κάπρος του, ο Gullinbursti. Δεδομένου ότι ο Freyr είναι και ο γιος του θεού των ωκεανών και ο ίδιος ο θεός του ήλιου, μπορούμε να δούμε και τα δύο αυτά θέματα σε έργα τέχνης που τον απεικονίζουν. Μερικές εικόνες θα τον δείχνουν να κρατά ένα κέρατο, αφού σε έναν από τους μύθους του αναγκάζεται να δώσει το σπαθί του και πρέπει να αρκεστεί σε ένα κέρατο. Ως θεός της γονιμότητας, ο Freyr παρουσιάζεται μερικές φορές ως ένας άνθρωπος που είναι πολύ καλά προικισμένος Ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς του ήταν το πλοίο του, Skithblathnir. Αυτό το πλοίο ήταν ένα καταπληκτικό μαγικό σκάφος που είχε πάντα ευνοϊκό άνεμο, ανεξάρτητα από το τι. Αυτό, ωστόσο, δεν ήταν το μεγαλύτερο κόλπο του: το Skithblathnir μπορούσε να διπλωθεί σε ένα μικροσκοπικό αντικείμενο που μπορούσε να χωρέσει μέσα σε μια τσάντα. Αυτό το καταπληκτικό πλοίο άφησε τον Freyr να ταξιδέψει εύκολα στις θάλασσες. Στην ξηρά δεν αναγκάστηκε να πάει με τα πόδια, ούτε. Είχε ένα υπέροχο άρμα που το έσερναν κάπροι που έφερνε ειρήνη όπου κι αν πήγαινε.